نانوتراپی هوشمند و تحویل دارو به پانکراس

یک روش نانوتراپی تزریقی هوشمند توسط دانشمندان دانشگاه هاروارد و محققین بیمارستان کودکان بوستون ابداع شده است که می تواند دارو را به طول مستقیم به سلولهای پانکراس تحویل دهد. گرچه این روش نیاز به آزمایشات بیشتر برای استفاده کلینیکی دارد اما در بهبود روش های درمان دیابت نوع 1 از طریق افزایش بهره وری درمان و کاهش عوارض جانبی موثر خواهد بود.

این روش میزان تأثیر دارو را تا 200برابر در مطالعات آزمایشگاهی افزایش داده است، این نانو ذرات هم از دارو در برابر تجزیه و تخریب جلوگیری می کنند و هم غلظت زیادی از دارو را به جایگاه هدف نظیر محلی در پانکراس که سلولهای تولید کننده ی انسولین قرار دارند، می رساند. افزایش چشمگیر تأثیر دارو به معنی این است که برای درمان نیاز به مقادیر کمتری دارو خواهیم داشت و در نتیجه بطور چشمگیری اثرات جانبی و مضر دارو کاهش می یابد و در عین حال هزینه ی درمان نیز کم می شود.

دیابت نوع 1 اغلب کودکان و بالغین جوان را در گیر می کند. در این بیماری سیستم ایمنی بدن فرد ، سلولهای تولید کننده ی انسولین در پانکراس را مرتباً تخریب می کنند. بر اساس آمار منتشر شده از سوی بنیاد تحقیقاتی دیابت جوانان، حدود 3 میلیون آمریکایی به بیماری دیابت نوع 1 مبتلا هستند و سالانه 30 هزار مورد جدید این بیماری تشخیص داده می شود. خطر ابتلا به دیابت نوع 1 که می تواند منجر به عوارض حادی نظیر تخریب کلیه ها و نابینایی شود با صحتی حدود 90 درصد قابل پیش بینی است. اما تداخلات درمانی برای افرادی که در معرض خطر بالایی برای ابتلا به این بیماری هستند بسیار محدود است زیرا بسیاری از روش های درمانی سیستمیک برای استفاده ی کلینیکی ممنوع شده است. برای گرفتن پاسخ مثبت به درمان نیاز به استفاده از دوزهای بالای دارو می باشد که برای سایر ارگانهای بدن بسیار مضر است.

عواقب ابتلا به دیابت نوع 1 هزینه های درمانی زیادی را به اقتصاد جامعه تحمیل می کند. به همین علت نانوتراپی برنامه ریزی شده در آینده می تواند بروی زندگی افراد مبتلا به این بیماری تأثیر بسزایی داشته باشد.

استفاده از نانو ذراتی که بتوانند دارو را بر اساس برنامه به ارگان مورد نظر تحویل دهند یا درمان با سلولهای بنیادی دریک جایگاه خاص ، روش درمانی بسیار مفیدی است که می تواند جایگزین مناسبی برای درمانهای سیستمیک باشد زیرا سبب بهبود کیفیت درمان، کاهش چشمگیر دوز دارو و کاهش تأثیرات مضر جانبی دارو می شود.

درحال حاضر از نانوتراپی برای درمان سرطان استفاده می شود. می توان این نانو ذرات حاوی دارو را در محل تومور قرار داد تا از طریق رگهای خونی ضعیف درون تومور نشت کرده و دارو را به محل مورد نظر برسد. چالش اصلی زمانی است که بافت مورد نظر براحتی نمی تواند مورد هدف قرار گیرد در این صورت تحویل انتخابی دارو برای درمان بیماری مشکل اصلی است. در مورد دیابت نوع یک، محققین با قرار دادن مولکول پپتیدی خاصی در نانو ذرات دارو که مربوط به بافت هدف است، توانستند نانو ذرات هوشمندی را بسازند که بتوانند به محل مورد نظر رفته و به مویرگهای خونی در جزایر لانگرهانس که سلولهای تولید کننده ی انسولین را تغذیه می کنند، متصل شود .

محققین انستیتو wyss با پشتیبانی مالی انستیتو ملی سلامت، درحال یافتن راههای جدید برای ترمیم مجدد ارگانها از جمله پانکراس هستند.

موسسه ی مهندسی زیستی wyss

منبع : www. sciencedaily.com